Feldman RS. Understanding psychology. 8thed. New York: McGraw-Hill; 2008. p.5.
Wundt WM. Principles of physiological psychology. Cambridge: Harvard University;1969.
ผุสดี โตสวัสดิ์. การบำบัดรักษาโรคด้วยวิธีการปฏิบัติกรรมฐาน.วารสารปรัชญาปริทรรศน์ 2562; 24. หน้า1.4. สุรพล อิสรไกรศีล.ราชบัณฑิตบัญญัติศัพท์คำว่า New Normal[อินเทอร์เน็ต]. 2563.เข้าถึงเมื่อ 22ต.ค.
.เข้าถึงได้จาก:https://www.facebook.com/surapol.issaragrisil.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ เล่มที่ 29.พิมพ์ครั้งที่ 9.กรุงเทพฯ:
สหธรรมิก, 2538.หน้า 435.
Cronbach L. Educational psychology. New York: Harcourt, Brace and World, Inc;1963.
O’Leary KD, Wilson GT, Kalish HI.อ้างถึงในสมโภชน์เอี่ยมสุภาษิต.ทฤษฎีและเทคนิคการปรับ
พฤติกรรม.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2556. หน้า 2-3.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต).พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย เล่มที่ 22.พิมพ์ครั้งที่ 39,กรุงเทพฯ:
โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย; 2557. หน้า 494.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต).พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย เล่มที่ 35.พิมพ์ครั้งที่ 39,กรุงเทพฯ:
โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย; 2557. หน้า 494.
Freud SA. General introduction to psycho analysis. New York: Boni and Reve right; 1937.
พระมหามฆวินทร์ ปุริสุตฺตโม.วิเคราะห์แนวคิดทางปรัชญาของพลาโต้กับอริสโตเติล.วารสารวนัมฎองแหรก
พุทธศาสตรปริทรรศน์ 2016; 2:48-50.
Bandura A. Social learning theory. New Jersy: Englewood Cliffs; 1997.
Roger CR. Client-centered therapy: its current practice implication and theory. London:
Constable & Co; 2003. p.1902- 87.
Coon D, Mitterer JO. Introduction to psychology: gateways to mind and behavior.Boston: Cengage
Learning; 2013. p. 25-6.
Watson JB. Psychology as the behaviorist views it. Psychological Review 1913; 20: 158-77.
Nova Bizz. ทฤษฎีการเรียนรู้ด้วยการหยั่งรู้ [อินเทอร์เน็ต]. 2563[เข้าถึงเมื่อ 22ต.ค. 2564].เข้าถึงได้จาก:
https://www.novabizz.com/NovaAce/Learning/insight.
Gilmour H, Patten SB. Depression and work impairment. Health Rep 2007; 18: 9-22.
จุฬาลักษณ์ คุปตานนท์. การตรวจคัดกรองภาวะพร่องไทรอยด์ฮอร์โมนแต่กำเนิดในประเทศไทย.
วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข 2561; 12: 452-5.
Dewey J, McDermott EW. The philosophy of John Dewey. New York: Putnam Sons; 1973.
สุพัตรา กวีธนกุล, สิริวัฒน์ ศรีเครือดง, วิชชุดา ฐิติโชติรัตนา. การพัฒนารูปแบบการเปลี่ยนผ่านทางจิต ตามหลักพุทธจิตวิทยาจําแนกตามประเภทจริต.วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์2563; 6: 72.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย เล่มที่ 19.พิมพ์ครั้งที่ 39.กรุงเทพฯ:
โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย; 2557. หน้า 194.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม เล่มที่ 37. พิมพ์ครั้งที่34.
สํานักพิมพ์การศึกษาเพื่อสันติภาพพระธรรมปิฎก; 2559.หน้า 237-8.
Karlsson ML. Healthy workplaces: factors of importance for employee health and organizational
production. Stockholm: Karolinska Institute; 2010.
สุรางค์ โค้วตระกูล. จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย;2553. หน้า238-9.
Senge PM. The fifth discipline: the art and practice of learning organization. New York: Doubleday/Currency; 1990. หน้า 139-73.
พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, พระครูสิริกาญจนาภิรักษ์.วิปัสสนากรรมฐานเพิ่มพลังจิตสู้ภัยโควิด - 19 :
บทเรียนจากองค์ดาไลลามะ.วารสารศิลปการจัดการ 2563; 4: 409.
พระพรหมคุณาภรณ์. (ประยุทธ์ ปยุตฺโต).ธรรมนูญชีวิตพุทธจริยธรรมเพื่อชีวิตที่ดีงาม.กรุงเทพฯ :
บริษัทพิมพ์สวยจำกัด; 2556. หน้า 160.
เสาวลักษณ์ สุทธิพรโอภาส. ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงตามหลักอิทธิบาท 4 ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อองค์การแห่ง
การเรียนรู้ในโรงเรียนกลุ่มกรุงธนใต้สังกัดกรุงเทพมหานคร.วารสารบัณฑิตศาสน์2563;19: 41.
ชำนาญ วงรัศมีเดือน, สุวิญ รักสัตย์, ธวัช หอมทวนลม, พระเมธาวินัยรส. การจัดการพฤติกรรมมนุษย์ตาม
แนวจริตในพระพุทธศาสนา. วารสารสันติศึกษาปรทรรศน์ มจร 2562; 7: 766-77.
.jpg)
